Getiteld: 07/11/2008

ZEVEN NOVEMBER TWEEDUIZEND EN ACHT

"Regret", comes to my mind.

Dagen en jaren en ook maanden streken voort
en mijn geheugen bleef hangen en hangen
en hangen.
Niets speciaals, voor haar noch voor de rest
(de rest die even weg was) en ook niet voor mij
(ik die mijn hart kwijt was).
Maar eens (en sinds) mijn leven terugkwam
op die dag en op dat moment (of langer),
vloek ik tweemaal daags.

Als ik opsta is het nog steeds alleen, en
soms (eens in de maand) denk ik dan na.
En mijn hart breekt.
Als ik neerdaal is het nog steeds te laat, en
soms (vaker dan gewenst) denk ik dan.
En mijn hart breekt.
Als ik wakker ben deert niks me, noch als ik slaap.
Maar ik had anders kunnen zijn en anders doen.
Of zij had anders kunnen doen.
Elke avond denk ik na maar kan ik niets bedenken.

I can only regret.

----------------------------------------------------------

Al eeuwen geleden dat ik nog eens iets in de aard van dichtkunst heb geschreven. Er is iets gebeurd op 7 november 2008 (eigenlijk op 8 november 2008) dat nooit gebeurd is en waarschijnlijk nooit gebeurd zou zijn maar ge kunt nooit weten.
En mijn hart is vol. Er kan niets meer bij.