I'm such a dork.

Deze zijn voor mensen op het internet met rare nicknames.


bloempjuu
Net zoals de bomen in het bod en tussen de paden,
maar kleiner en net zoals de mossen en de fungi,
even complex, maar schoner van aard.
Niemand verlangt niets, tenzij uw geur en uw kleur,
zelfs de winter laat u staan, zelfs de herfst laat u gaan.
Ik zou alles doen om bij u te zijn en u te bevrijden,
ontdoen van uw wortels.
Ontslaan van de de mens.
Ik zou mij ontmensen en u beschermen
als was ik de vier elementen,
en nadien zou ik u weder planten
- vanuit de grond van mijn hart -
in de grond van mijn hart.

APPELTAART
Ik durf geen oven meer te openen,
bang voor verblinding.
Maar naarstig gericht op verbinding
en chemie.

Ik hoop dat gij heelhuids
en wonderschoon tevoren komt.
Ik zal blij zijn als alles voorbij is,
geen zwarte randen aan mijn dromen
en geen slappe bodems in mijn nachtmerries.
Ik zal blij zijn als wij samen zijn
en wij zullen samen blij zijn
als wij samen zijn.

Ik wil u opwarmen op allerlei wijzen
en op allerlei manieren,
maar ik wil u niet in stukken snijden.
Ik zal u niet delen
Gij zijt voor mij.

ikkewie
Alles is donker en niets zegt iets.
Wie zijn wij? Wat doen wij?
Wie ben ik? Wie zijt gij?
Alles is duister en niets spreekt.

Ook al, ook al, en hoewel
geen idee en geen gedacht,
maar gij zijt er.
Wie is er?

Ik wil u kennen. Wie wil ik kennen?
Ik? Wie? Kennen?
Mijn pen is een vraagteken.
Mijn pen bestaat niet.

Ik kan nergens naartoe en niets kan ik raken.
Gij kunt mij vergezellen,
omhuld in klederdracht nooit gezien.
En wij zullen vertrouwen op Plato,
en ik zal uw Idee bij mij dragen,
tot ik het mij herinner,
tot iemand mij eraan herinnert.

Kaatz' stokstaartje
Nooit had ik of iemand naast mij
of zelfs iemand boven, nooit,
gedacht dat mij of iemand naast
of boven mij, zoiets over zou komen.
Gij rent en rent en gij staat stil zo gauw.
Zo snel.
Ik strek mijn nek en gij kijkt mij aan
met ogen zo groot als ogen normaal zijn.
Maar van een mooiere natuur
dan ogen normaal zijn.

En gij rekt uit naar mij en ik naar u maar gij zijt bang
en ik ben uitgeput.
Gij rent mij toewaarts en ik ren niet want ik kan niet
en gij verbindt ons.

Uw dynamiek, lang en teder,
statisch, op zoek en zelfzeker.
Zoekt mij… Zoekt mij…

Hakuna.

Martijn VDD
Ich weet niet goed wat ik moet denken,
mijn brein is volledig opgelost.
Opgelost als een zestiende noot,
een re kruis, in Mozart's magnum opus.
Ich mis och,
Martinus Primus Irresistabilis.

Ich wou dat iedereen samen kon zijn.
En dat gij als favoriet uit de bus zou komen.
En iedereen zou het u gunnen.
En dan toont gij uw kunnen en uw kennis.
Het zal niet lang meer duren.

Ich ga och geen liefdeslied schrijven,
gewoon omdat ge erom vroeg,
omdat ge er één nodig hebt.
Gij zult zelf wel vinden wat ge wilt
gij zult zelf wel zingen als ge wilt.